Soko Grad ili Sokol (Gradina) je tvrđava koja se nalazi 5km severoistočno od Gračanice, pored magistralnog puta koji je povezuje sa Gradačcem i od maja 2003. godine je nacionalni spomenik Bosne i Hercegovine. Sama utvrda je podignuta na krečnjačkoj steni visine oko 40m, kojoj je moguće prići samo sa severoistočne strane na kojoj je povezana sa susednim brdom, dok je sa drugih strana štite oštre litice. Ne zna se kada je podignuta, a ima sporenja i oko njenog prvog pominjanja koje se nalazi u ugovoru o ženidbi kneza Radivoja Kotromanića (de facto kralj Bosne 1433—1435) koji je upravljao tvrđavom, sa Katarinom od Velike, koji jedni datiraju u 1429.godinu, a drugi u 1449.godinu.
Danas je većim delom u ruševina, ali se može nazreti njen prvobitni oblik izdužene elipse dužine oko 30m sa isturenom ulaznom kulom i ukupnom površinom od 650m².
Sokol se nalazio u srednjevekovnoj župi Usori i činila je južni niz odbrambrenih utvrđena prema kraljevini Mađarskoj zajedno sa Dobojem, Srebrenikom i Teočakom. Nakon pada kraljevine Bosne, ušla je u sastav Srebreničke banovine, a u osmanlijske ruke je pala početkom XVI veka. Kao vojno utvrđenje korišćen je do 1840. godine kada je trajno napušten, a već tada je bilo zabeležno da su mu bile neophodne manje popravke. Tokom završnih borbi za oslobođenje ovog dela Bosne tokom februara 1945. godine, u ostacima jedne od kula se sakrila grupa ustaša i domobrana koja je pokušala da pruži otpor partizanima iz sedme srpske brigade. Tokom borbi, kula je pretrpela oštećenja usled dejstva puščane municije i minobacača, dok se na kraju opkoljeni kvislinzi nisu predali.
